کد مطلب:326149 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270

جنگ فرقه ای، آغاز افشاگری
این اختلافات آسیب شدیدی به بابی گری وارد آورد كه در این میان جدایی بهاء و ازل از همه موثرتر بود. صبح ازل مدعی بود كه من بر اساس آثار باب جانشین او هستم و برادرم می خواهد جای مرا بگیرد؛ اما از آن سو، میرزا حسین علی می گفت كه وصیت باب ساختگی است و میرزا یحیی كاره ای نیست.

در پی این جدایی، میان بهاء و ازل و سایر مریدان، اهانت و ناسزا و كشتار رواج یافت؛ به گونه ای كه میرزا یحیی از بهاء و بهائیان به دریافت القاب خر و گاو نر مفتخر گردید و میرزا حسین علی، حرام زادگی برادرش را اعلام داشت [1] و افزون بر این مدعی شد كه صبح ازل مردی شكم باره و شراب خواره و زن باره و... است:

... مسلم است كه لا زال به اكل و شرب و تصرف در ابكار و نساء ناس مشغول بوده و اعمالی كه والله خجالت می كشم از ذكرش، مرتكب [2] .
از دیگر سو، ازلیان نیز بی كار ننشستند و خواهر جناب بهاء الله كه پیرو برادر دیگر بود، افشا كرد كه بهاء الله، همسر باب كه سهل است، دختر خودش را هم در ایام ریاست ازل به وی تقدیم كرده بود [3] جناب ایشان را نشاید كه پیش از درمان رعشه ی دست و بادفتق! خود به علاج دردهای بشریت پردارند... [4] .

به این ترتیب بسیاری از اسراری كه میان بابیان بود، بر ملا شد.

[1] جزء يكم مائده آسماني صفحه 40 - پاورقي صفحه 20.

[2] كتاب بديع صفحه 312. جرمي كه از تجاوز به ناموس مردم بدتر است و ميرزا حسين علي از گفتنش خجالت مي كشد. به تصريح كتاب اقدس، لواط است.

[3] تنبيه النائمين صفحه 19 و 65.

[4] تنبيه النائمين صفحه 19 و 65.